Επανέρχομαι στο μικρό απόσπασμα από μια συνέντευξη του Jose Saramago, που ήταν και η τελευταία ανάρτηση στο blog του, σαν μια περίληψη της πνευματικής του διαθήκης:
Σκέψη, σκέψη
Πιστεύω ότι απο την κοινωνία μας λείπει η φιλοσοφία. Η φιλοσοφία σαν χώρος,σαν τόπος, σαν μέθοδος στοχασμού που δε χρειάζεται να έχει συγκεκριμένο σκοπό όπως η επιστήμη, η οποία εξελίσσεται για να πετύχει στόχους. Μας λείπει ο στοχασμός, η σκέψη, χρειάζεται να εργαστούμε πάνω στη σκέψη γιατί χωρίς ιδέες δεν πάμε πουθενά.
Πόσο μακριά βρίσκεται ο κόσμος μας, όμως, από αυτήν την κατάσταση!
Διαβάζω τις στατιστικές για την τηλεθέαση:
- ο μέσος αμερικάνος περνάει 4,5 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, στον καναπέ του βλέποντας tv!
- αντίστοιχα, ο ευρωπαίος 3,5 ώρες,
- και ο έλληνας 4 ώρες.
Ιδού τι συμβαίνει με την ανάγνωση βιβλίων (τα στοιχεία αφορούν τις ΗΠΑ):
- 58% των ενηλίκων δεν ξανα-ανοίγει βιβλίο μετά το λύκειο!
- για τους αποφοίτους ανώτατης εκπέδευσης το ποσοστό είναι 42%
- το 70% των ενηλίκων δεν έχει πατήσει σε βιβλιοπωλείο τα τελευταία 5 χρόνια.
Φοβάμαι ότι μια κοινωνία στην οποία θα κυριαρχεί η φιλοσοφική σκέψη και ο στοχασμός είναι τόσο ουτοπική, όσο και εκείνη η χώρα, της οποίας οι πολίτες αποφασίζουν να περιφρονήσουν το διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας και να ρυθμίσουν τις υποθέσεις τους μόνοι τους καθιστώντας αχρείαστους τους -έτσι και αλλίως άχρηστους- πολιτικούς, στο αριστούργηματικό μυθιστόρημα του Σαραμάγκο (Περί Φωτίσεως). Για αυτό, προφανώς, ο σοφός συγγραφέας στέλνει μια σφαίρα να διαλύσει την υπεραισιόδοξη φαντασίωση του.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment
Please leave your message!