Saturday, June 22, 2013

Ο γύρος του κόσμου με μια λέξη.


Οι αρχαίοι έλληνες το έλεγαν «μελίμηλον», οι ρωμαίοι το μετέτρεψαν σε “melimelum” που στην καθομιλουμένη τους έγινε “melimelus” και κατέληξε στα πέρατα της αυτοκρατορίας τους, στην Πορτογαλία και μέσω αυτής στην μετέπειτα αποικία της, τη Βραζιλία, να λέγεται “marmelo”.
Αυτή είναι η διαδρομή της λέξης για το φρούτο κυδώνι. Το γλυκό που παρασκεύαζαν από αυτό το ονόμασαν “marmelada”, που οι γάλλοι μετέτρεψαν σε “marmelade”, γενικεύοντας την χρήση της λέξης σε αυτήν της σημερινής «μαρμελάδας».

Κάπως έτσι πορεύεται η ανθρωπότητα, ανταλάσσοντας, δανείζοντας, παραφθείροντας, λέξεις, έννοιες και ιδέες.

Friday, June 14, 2013

Πολυφωνία και έλλειμμα αντιπροσώπευσης


Για ένα πράγμα δε μπορούμε να έχουμε παράπονο στον τόπο μας και αυτό είναι η κομματική πολυφωνία.

Είσαι θαυμαστής του Χίτλερ, του Μουσολίνι, νεοναζί, φασίστας ή φιλοχουντικός; Είσαι ρατσιστής ή ξενοφοβικός; Υπάρχει κόμμα που σε αντιπροσωπεύει.

Είσαι υπερ-πατριώτης, υπερ-ορθόδοξος ή απλά αισθάνεσαι ψεκασμένος; Κάπου θα βρεις μια φιλόξενη κομματική στέγη.

Νοσταλγείς βασιλείς και πριγκηπόπουλα; Υπάρχει χώρος και για σένα. Το ίδιο, αν αναπολείς τον Στάλιν (ή τον Λένιν, τον Μάο, τον Τρότσκι) και την κομμουνιστική ουτοπία σε οποιαδήποτε από τις ιδεολογικές της αποχρώσεις.

Παραμένεις οπαδός των κομμάτων που εναλλάχθηκαν στην εξουσία τα τελευταία 40 χρόνια με τα γνωστά αποτελέσματα; Τυχερός είσαι, γιατί συνεχίζουν απρόσκοπτα την προσφορά τους στο έθνος και σε θέλουν κοντά τους.

Εξακολουθείς να ονειρεύεσαι την δημοσιοϋπαλληλική νιρβάνα• είσαι αντι-αμερικάνος, αντι-γερμανός ή μήπως είσαι νοικοκυρέος, τουρκοφάγος και αντι-σημίτης; Κάτι θα βρεθεί και για εσένα.

Κυνηγοί, ψαράδες, οικολόγοι, χακεράδες, όλοι έχουν – δόξα τω Θεώ- κάπου την κεφαλή κλίναι.

Εντούτοις, παρά την ομολογουμένως εντυπωσιακή ποικιλία επιλογών, υπάρχει μια μειονότητα που έχει μείνει ορφανή. Αναφέρομαι σε εκέινους τους πολίτες που πιστεύουν στον ορθολογισμό, στη γνώση, στη νηφαλιότητα, στη λογική• σε εκείνους τους ανθρώπους που τάσονται υπέρ μιας Ανοικτής Κοινωνίας, που το διαφορετικό δεν τους τρομάζει και δεν διστάζουν να διαλεχθούν μαζί του• σε εκείνο το τμήμα της κοινωνίας που επιθυμεί η χώρα τους να ανήκει ισότιμα στον Πρώτο Κόσμο και που θεωρεί ότι τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με σύνεση, σχέδιο και σκληρή δουλειά• που δεν φοβάται την αυτοκριτική και δεν ανέχεται την αποποίηση ευθυνών• που δεν αναζητά απεγνωσμένα όμορφους μύθους να μασκαρέψουν τη ζοφερή πραγματικότητα, αλλά επιθυμεί να τη διορθώσει.

Διακινδυνεύω την υπόθεση ότι ο λόγος που αυτοί οι πολίτες δεν αντιπροσώπευονται δεν είναι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί οι ήρεμες φωνές τους χάνονται μέσα στο θόρυβο των κραυγών, των βρισιών, των αναθεμάτων και της ημιμάθειας. Όσο η μειονότητα αυτή παραμένει στο περιθώριο δεν υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ανόρθωσης.