Νίτσε: για το παιδί και το γάμο

Να τι λέει ο Νίτσε για τον γάμο και το παιδί:
(απο το Τάδε έφη Ζαρατούστρα):

Για το παιδί και τον γάμο

‘Εχω μια ερώτηση για σένα μόνο, αδελφέ μου: σαν σκαντάγιο ρίχνω την ερώτηση αυτή στην ψυχή σου, για να μάθω πόσο βαθιά είναι.
Είσαι νέος και επιθυμείς παιδί και γάμο. Εγώ όμως σε ρωτώ: είσαι ένας άνθρωπος που έχει το δικαίωμα να ποθεί ένα παιδί;
Είσαι ο νικηφόρος, ο κυρίαρχος του εαυτού σου, ο αφέντης των αισθήσεών σου, ο κύριος των αρετών σου; Αυτό σε ρωτώ.
Ή μήπως είναι το ζώο και η ζωική ανάγκη που μιλούν μέσα στην επιθυμία σου; Ή μήπως η μοναξιά ή η διχόνοια με τον εαυτό σου;
Θέλω η νίκη σου και η ελευθερία σου να λαχταρούν ένα παιδί. Ζωντανά μνημεία πρέπει να χτίσεις για τη νίκη και την απελευθέρωσή σου.
Πρέπει να χτίσεις πάνω από τον εαυτό σου. Πρώτα όμως πρέπει να είσαι χτισμένος εσύ ο ίδιος, ορθογωνισμένος σε σώμα και Ψυχή.
Δεν πρέπει μόνο να φυτεύεις τον εαυτό σου, αλλά και να φυτεύεις κάτι ανώτερο από σένα. Ας σε βοηθήσει σ' αυτό ο κήπος του γάμου!
Ένα ανώτερο σώμα πρέπει να δημιουργήσεις, μια πρώτη κίνηση, έναν τροχό που να κυλά μόνος του – έναν δημιουργό πρέπει να δημιουργήσεις.
Γάμος: έτσι ονομάζω εγώ τη θέληση των δύο να δημιοιψγήσουν το ένα, που είναι περισσότερο απ' αυτούς που το δημιούργησαν. Αμοιβαίο σεβασμό ονομάζω τον γάμο εκείνων που θέλουν μια θέληση. Αυτό ας είναι το νόημα και η αλήθεια του γάμου σου.
Αυτό όμως που οι υπερβολικά πολυάριθμοι, αυτοί οι περιττοί, ονομάζουν γάμο - αχ, πώς το ονομάζω εγώ;
Αχ, αυτή η φτώχεια της Ψυχής για δύο! Αχ, αυτή η βρομιά της ψυχής για δύο! Αχ, αυτό το αξιοδάκρυτο βόλεμα για δύο!
Όλα αυτά τα ονομάζουν γάμο και λένε πως οι γάμοι τους συνάφθηκαν στον ουρανό.
Εμένα όμως δεν μου αρέσει αυτός ο ουρανός των περιττών!
Όχι, δεν μου αρέσουν αυτά τα ζώα που πιάστηκαν στα ουράνια δίχτυα!
Μακριά από μένα ας μείνει κι ο θεός που έρχεται κουτσαίνοντας για να ευλογήσει αυτό που καθόλου δεν ένωσε!
Μη γελάτε με τέτοιους γάμους! Ποιο παιδί δεν θα είχε λόγους να κλαίει για τους γονείς του;
Άξιος μού φάνηκε αυτός ο άντρας και ώριμος για το νόημα της γης: όταν όμως είδα τη γυναίκα του, η γη μού φάνηκε τρελοκομείο.
Ναι, θα ήθελα να κλονίζεται από σπασμούς η γη, όταν ζευγαρώνουν ένας άγιος και ένα κουτορνίθι.
Τούτος εδώ ξεκίνησε σαν ήρωας για να βρει αλήθειες και στο τέλος έπιασε ένα μικρό στολισμένο Ψέμα. Το ονόμασε γάμο του.
Εκείνος ο άλλος ήταν επιφυλακτικός στις συναναστροφές του και προσεκτικός στις επιλογές του. Ξαφνικά όμως χάλασε για πάντα τις παρέες του: το ονόμασε αυτό γάμο του.
Εκείνος εκεί έψαχνε να βρει μια υπηρέτρια με τις αρετές ενός αγγέλου. Ξαφνικά όμως έγινε η υπηρέτρια μιας γuναίκας, και τώρα είναι, κι από πάνω, ανάγκη να γίνει αυτός άγγελος.
Προσεκτικούς βρήκα τώρα όλους τους αγοραστές, και όλοι έχουν πανούργα μάτια. Και ο πιο πανούργος όμως αγοράζει τη γυναίκα του στα τυφλά.
Πολλές βραχύχρονες τρέλες - αυτό ονομάζεται σ' εσάς έρωτας. Και ο γάμος σας βάζει τέλος σε πολλές βραχύχρονες τρέλες, σαν μια μακρόχρονη βλακεία.
Η αγάπη σας για τη γυναίκα και η αγάπη της γυναίκας για τον άντρα: αχ, να μην ήταν συμπόνια για καλυμμένους και υποφέροντες θεούς! Τις περισσότερες φορές όμως, δεν υπάρχουν παρά δύο ζώα που μαντεύουν το ένα το άλλο.
Ακόμη όμως και η καλύτερη αγάπη σας δεν είναι παρά ένα εκστατικό σύμβολο και μια επώδυνη πυράκτωση.
Είναι ένας πυρσός, που πρέπει να σας δείχνει με το φως του υψηλότερους δρόμους.
Πρέπει κάποτε να αγαπήσετε πέρα από τον εαυτό σας! Μάθετε λοιπόν πρώτα να αγαπάτε! Και γι' αυτό πρέπει να πιείτε το πικρό ποτήρι της αγάπης σας.
Πίκρα υπάρχει στο ποτήρι ακόμη και της καλύτερης αγάπης: έτσι φτιάχνει αυτή την λαχτάρα για τον υπεράνθρωπο, έτσι σου προκαλεί δίψα, εσένα δημιουργέ!
Δίψα του δημιουργού, βέλος και λαχτάρα για τον υπεράνθρωπο: μίλα, αδελφέ μου, είναι αυτό η θέλησή σου για γάμο;
Άγια είναι για μένα μια τέτοια θέληση κι ένας τέτοιος γάμος.»
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.