Manual εκλογών

Η απογοήτευση είναι διάχυτη, η οργή ξεχειλίζει και η εμπιστοσύνη στην πολιτική είναι ανεπανόρθωτα κλονισμένη. Απολύτως δικαιολογημένα. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε πρώτα εμείς, ο λαός, οι πολίτες και ψηφοφόροι, ώστε να αλλάξουν και εκείνοι που μας κυβερνούν.
Το τι θα ψηφίσει ο καθένας εναπόκειται στη συνείδηση και τη διάνοια του. Οι αρχές, όμως με τις οποίες θα προσεγγίσουμε το ζήτημα των εκλογών και της ψήφου δεν είναι καθόλου υποκειμενικές:

1) Συμμετέχουμε όλοι. Ακόμα και αν δεν έχουμε πειστεί από κανένα υποψήφιο, ακόμα και αν δεν έχουμε κατασταλάξει σε κάποια επιλογή, πηγαίνουμε οπωσδήποτε στο εκλογικό τμήμα και ρίχνουμε κάτι στην κάλπη. Οποιοδήποτε μύνημα και αν στείλουμε ένα σημαντικότερο από τη σιωπή.
Ο Ρουσσώ σαρκάζοντας τον κοινοβουλευτισμό έλεγε: νομίζετε ότι είστε ελεύθεροι επειδή εκλέγετε τους βουλευτές σας• στην πραγματικότητα είστε ελεύθεροι μια ημέρα στα τέσσερα χρόνια. Ας μην χαρίσουμε έστω και αυτή τη μια ημέρα ελευθερίας, ας την χρησιμοποιήσουμε σοφά για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε περισσότερες!
2)Είμαι από εκείνους που θεωρούν ότι το λευκό και το άκυρο αποτελούν συνειδητές πολιτικές επιλογές που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να είναι σεβαστές. Δυστυχώς οι νομοθέτες μας έχουν αντίθετη άποψη και το εκλογικό σύστημα που επέβαλλαν πετά τις λευκές και άκυρες ψήφους στα σκουπίδια. Σε αυτή την απάτη πρέπει να αντισταθούμε και δεν μένει άλλη επιλογή (σε εκείνους που θα έριχναν λευκό/άκυρο) από την αρνητική ψήφο, π.χ ψήφο σε κάποιο μικρό κόμμα ή έστω σε κάποια “Τσιτσιολίνα”!
3)Ποτέ ξανά ρουσφετολογική ψήφος! Οι περισσότεροι από αυτούς που διέλυσαν τη χώρα αναρριχήθηκαν στην εξουσία κάνοντας προσωπικά, εκλογικά χατήρια αδιαφορώντας για το κοινό καλό. Αν ψηφίζεις εκείνον που σου υπόσχεται να διορίσει την κόρη σου, γίνεσαι και εσύ μέρος του προβλήματος!
4)Ποτέ ξανά ψήφος από συνήθεια ή οικογενειακή παράδοση! Αν οι επιλογές του πατέρα σου έβλαψαν τη χώρα δεν έχεις κανένα λόγο να ακολουθείς το παράδειγμά του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια συγγενή μου να λέει με καμάρι: “Kαι ένα γαιδούρι να βάλουν για αρχηγό εγώ αυτούς θα ψηφίσω”. Τα ίδια επαναλαμβάνουν τα παιδιά και τα εγκόνια της...
5)Όλοι καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Ένα θνησιγενές σύστημα, χτισμένο σε σαθρό έδαφος, που κυριάρχησε για δεκαετίες, καταρρέει. Η κατάρευση του, όσο επώδυνη και αν είναι, δημιουργεί χώρο για νέους ανθρώπους, νέες ιδέες που θα διαμορφώσουν τη νέα κατάσταση. Αυτή η μετάβαση, ειδικά εν μέσω κρίσης, οργής και σύγχισης, δεν θα είναι ούτε εύκολη, ούτε σύντομη. Ας μην απογοητευόμαστε αν δεν ακούμε αρκετές φωνές που να μας πείθουν. Ας προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο να αφουγκραστούμε το καινούργιο που έρχεται. Οι νέες τεχνολογίες και κυρίως το ίντερνετ μας δίνει τη δυνατότητα να ακούσουμε όλους εκείνους που έχουν κάτι να πουν και να προτείνουν. Ας αφιερώσουμε το χρόνο μας και ας χρησιμοποιήσουμε την κρίση μας για να εντοπίσουμε τους καλύτερους και ας τους δώσουμε την ευκαιρία τους.
6)Ο Ράσσελ έλεγε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους πολίτες μιας δημοκρατίας να μπορούν να μένουν ανεπηρέαστοι από την ευγλωττία ενός ομιλητή γιατί δυστυχώς πολλοί συνηθίζουν να πιστεύουν μια άποψη που εκφράζεται με έμφαση, αλλά χωρίς λογικά επιχειρήματα, και να αγνοούν μια άποψη εκφρασμένη με ήπιο τρόπο, ακόμη κι αν συνοδεύεται απο τα πιο βάσιμα επιχειρήματα. Ας μην υποκύπουμε λοιπόν στην επιφανειακή γοητεία της ρητορείας των δημαγωγών (που από την αρχαιότητα υπήρξαν οι μεγαλύτεροι υπονομευτές της Δημοκρατίας) και ας κρατήσουμε σαν μοναδικό οδηγό την ψυχρή λογική.